ورود و خروج ممنوع افتضاح‌ترین اثر سینمایی در کل تاریخ سینمای ایران است که کاملا با فرهنگ ایرانی ضدیت دارد. مگر لرها هم خسته می‌شوند، این دیالوگی از فیلم امید آقایی است و اشتباه نکنید این را بیگانگان برای ایجاد تفرقه میان فرهنگ و نژاد ما نساخته‌اند این را همین سازمان سینمایی خودمان مجوزش را صادر کرده و اکران هم شده. فیلم شدیدا بد است. اینجاست که باید از لحن فراستی‌وار استفاده کرد و اسم نجاست بر آن گذاشت. خوب به داستان فیلم توجه کنید: روحانی‌ای که پندهایش برای زندانیان هیچ کاربردی ندارد و بعد آن روحانی دستور شکستن ساز یادگاری یکی از زندانیان را می‌دهد و بعد آن روحانی خود به همان زندان بر اساس اتفاق می‌افتد و بعد روابطش با خواهر یک زندانی فراری و دیالوگ‌های بسیار خطرناکی که میان آن دو رد و بدل می‌شود. تعجب می‌کنم از اینکه اصلا چطور این حجم از بازیگران خوبِ کمدی در این فیلم هستند. تعجب می‌کنم شریفی‌نیا چطور اجازه می‌دهد مثلا در جایی اورا تحقیر کنند و یکی از دیالوگ‌های فیلم این باشد که می‌گوید: از این شریفی‌نیا در فیلم‌ها یادگرفتی و…. واقعا فیلم سرسام آور و نجس است.
فرهنگ
اگر یک اثری تاثیر فرهنگی ندارد نشان از عدم پذیرش تاثیر از سوی جامعه است و اگر اثری تاثیرگذار بر جامعه باشد باید گرایش مثبت پیدا کند در غیر اینصورت ابدا فرهنگی یا احتمالا هنری نیست. فیلم قاعده میزبان بودن برای مخاطب خود را رعایت نمی‌کند. به نژاد خاصی توهین می‌کند. تصویر روحانیت را از تمام فیلم‌های بدِ سینمای ایران بیشتر تخریب می‌کند. نگاه ابزاری شدیدی به زن دارد. حتی حقوق زندانیان هم در برخی جاها زیر سوال برده است. این اثر کجایش فرهنگی است؟ زبان سینما برای بازگویی ناگفته‌های مکانی و زمانی است. این زبان نیازمند داستان است. وقتی فیلمنامه خوب به دست می‌آید که ما یک داستان شریف و خوب داشته باشیم. داستانی که بعدها بخواهد با یک نیرنگ محترمانه مثلا اعتکاف کند یا فرم «مارمولک» تبریزی را کپی کند خیلی فیلمنامه بدی دارد. دیگر با این افتضاح حتی اگر شریفی‌نیا و اکبر عبدی برقصند هم فایده ندارد و به هر زحمتی از مخاطب لبخند گرفتنشان مفت نمی‌ارزد.
فرم
ما نمی‌توانیم راجع به ساختار فیلم حرف بزنیم وقتی با کلیت داستان مشکل داریم. داستانی که از یک ساختار عبور کرده و ایده‌ای که دارای فرم است. یعنی فرم فیلم از اساس کج گذاشته شده و درختی که کج رشد کند هرچه عاقل هم سعی در راست کردن آن داشته باشند باز هم اشتباه رشد می‌کند. سینما قبل از صنعت و سرگرمی باید فرهنگی باشد و اگر فرهنگی نباشد یعنی فرم برای ضد آن ایجاد شده. «ورود و خروج ممنوع» شدیدا ضد فرهنگی است. این حجم از ضدیت با فرهنگ ایران در هیچ‌کجای تاریخ سینما دیده نشده حتی «300» اسنایدر هم انقدر ضدفرهنگ ایرانی نیست.
علی رفیعی وردنجانی