Press ESC to close

نهنگ | بارتلبی غیر محرر | سینمای دارن آرونوفسکی

Ali Rafiei Vardanjani 0

نهنگ ساخته آرونوفسکی فیلمی نیست که بتوان به همین سادگی درباره آن نوشت؛ فیلمی به غایت اندیشه ترحم‌برانگیز، منعطف، ساختارمند و واپس‌گرا از نظر تمدن بشری. انسان در این فیلم از دو زاویه مورد مداقه قرار می‌گیرد. قاموس بشر متمدن از نظر اجتماع و ارتباط حسی و نه احساسی در کاراکتر چارلی، برندن فریزر، تحت الشعاعه دامنه و…

Continue reading

به لزلی | چو تخته پاره بر موج

Ali Rafiei Vardanjani 0

به لزلی نام فیلمی به کارگردانی مایکل موریس است که اثر وضعی آن بیش از اثر دراماتیک آن ملموس می‌شود. فیلم نه تنها، تنهایی یک زن را به طور نموداری در حال نمایش دادن است بلکه شکل نوینی از ملودرام‌های به اصطلاح نوآر را ارائه کرده. البته هرگز چنین فیلمی در ژانر نوآر دسته بندی نخواهد شد اما و…

Continue reading

سرهنگ ثریا | بوی پیراهن امیرعلی یا زوال کُلُنِل

Ali Rafiei Vardanjani 0

سرهنگ ثریا اولین ساخته بلند لیلی عاج فیلم اشک‌هایی است که فرزند هیچ‌وقت برای مادرش نریخته. این ابدا نشانه از بی‌احساسی فرزند به مادرش نیست بلکه در لفافه می‌گوید چگونه ساختار می‌تواند احساسات انسان را، فرزند به مادر و یا برعکس، تحت تاثیر قرار دهد. امیرعلی چگونه خود را مازیار مسعود و مریم رجوی می‌داند؟ سوالی است که فیلم هرگز به آن پاسخ نمی‌دهد و…

Continue reading

بابیلون | گذار از ریتم 6/8

Ali Rafiei Vardanjani 0

بابیلون ساخته دیمین شزل وقایع نگاری‌های یک موسیقی‌دان عشق سینما از سال‌های صامت است که مانند میان نوشته‌ها، احساسی فراتر از صدا برای بیننده به همراه دارد. شزل قبل از آن‌که فیلم‌ساز زبردستی باشد به باور من یک موسیقی‌دان است که ریتم سینما را خوب می‌داند. حال شما در نظر بگیرید که و…

Continue reading

منهای خروج | نئونوآر با طعم چگوآرا

Ali Rafiei Vardanjani 0

منهای خروج اولین اثر سینمایی میلاد داوری دولت آبادی که در  ژانر خود اولین گونه سینمای پسارستاخیزی عنوان می‌شود، قبل از آن‌که اثری شگرف به عنوان یک پایان‌نامه دانشجویی باشد، سر و شکل اندیشه به خود گرفته است. فیلمی به غایت رنگ‌های مورد استفاده در آن اکسپرسیونستی که با به چالش کشیدن ژانر، نئونوآر، در سینما و…

Continue reading

جان فورد | چه سرسبز بود دره فورد

Ali Rafiei Vardanjani 0

“جان فورد” آمریکایی اسطوره سینمای کلاسیک و معنای روشن‌فکری بر پرده اکران بود. از آثاری که سینمای جهان برای معنای هنری خانواده به آن مدیون است: «چه سر سبز بود دره من» نام دارد. این فیلم که علاوه‌بر به چالش کشیدن سائق‌های اقتصادی دولت‌ها دربرابر رفع نیازهای بدوی انسان برای زیستن و…

Continue reading