Press ESC to close

کت چرمی | طوفان‌های اجتماعی

Ali Rafiei Vardanjani 0

کت چرمی ساخته حسین میرزامحمدی فیلم مهمی است که ژانر دراماتیک آن موازات با شناخت نقاط ضعف جامعه و سوء استفاده‌های اقتصادی حرکت می‌کند. جواد عزتی یک مالک کنترل شده است که در این نقش، عیسی، به خوبی نشسته و ما فراز و فرودهای شخصیت در بُعد زمان را به خوبی درک می‌کنیم. واقعیت آن است که وقتی سارا حاتمی در نقش یک بدسرپرست که مادرش ناتوان در اثبات دفاع از خود بوده بازی می‌کند هنوز عاشق است. این هنوز بودنش نتیجه شناخت نادرست از شخصیت در فیلمنامه نیست بلکه نتیجه درونیات یک بازیگر است که و…

Continue reading

ماه سرکش | زن ستیزی به سبک هالیوود

Ali Rafiei Vardanjani 0

ماه سرکش ساخته زک اسنایدر فیلم خوبی است که در امتداد جنگ ستارگان و قبل از ظهور «تلماسه» ساخته دنی ویلنوو حاضر می‌شود. باید این نکته را یادآوری کرد که وقتی از سینمای هالیوود صحبت می‌کنیم دقیقا داریم از جنگ ستارگان حرف می‌زنیم که در عین تخیلی بودن خیلی هم داستان‌گو است. وجود این فکت که داستان فیلم «ماه سرکش» که قسمت اول آن منتشر شده، با نگاهی به آثار کوروساوا است نباید باعث تعمیق دادن به متن شود اما باید انتظار داشت که فیلم قبل از هر بحث دیگری داستان بگوید. خوشبختانه در داستان‌گویی فیلم حتی و…

Continue reading

گیج‌گاه | مار در سایه عقاب

Ali Rafiei Vardanjani 0

گیج‌گاه عادل تبریزی فیلمِ مهجوری است که رسالت سینمایی‌اش را به واسطه‌ی تکیه بر بدنه نوستالژیک سینمای ایران ادا کرده. فیلم فرم، ساختار سینمایی، خوبی دارد و اگرچه می‌توانست محتوای غنی‌تری را شامل شود اما در مقایسه با دیگر آثاری که بی‌خودی سر و صدا به‌پا کرده‌اند واقعا لذت‌بخش است. به عنوان اولین اثر سینمایی بلند فیلم‌ساز، فیلم به مراتب بیشتر از اثری چون «نهنگ عنبر»، سامان مقدم، از سینمای ایران نوستالژی‌سازی می‌کند. استفاده به‌ جا و به اندازه از جمشید هاشم‌پور اگر او را یک ابرقهرمان سینمایی نخوانیم، بسیار حائز اهمیت است. زوجِ سینماییِ حامد بهداد، حسن خشنود و باران کوثری و…

Continue reading

ویلای ساحلی | عیارِ عیاری پایین آمده

Ali Rafiei Vardanjani 0

ویلای ساحلی فیلمِ غیر جدی کیانوش عیاری است که با شعارهای نخ‌نما شده توانسته مخاطب را قلقلک دهد و تالی فاسدهایش را بپوشاند. این‌که در فیلمِ عیاری، رضا عطاران، پژمان جمشیدی یا ریما رامین‌فر بازی می‌کنند اصلا مهم نیست اما این خیلی مهم است که این فیلم را کارگردان فیلمی چون «خانه پدری» ساخته که من تمام قد از آن دفاع می‌کنم. داستان فیلم نوعی تجاوز به حریم خصوصی آدم‌ها محسوب می‌شود و قبل از اینکه بخواهیم کاراکترهایش را به شخصیت درون ذهن نزدیک کنیم باید این اعتراف را به جا بیاوریم که یونس همان است که در «دینامیت» اطیابی دیدیم. ما غرق در اندوه می‌شویم وقتی یک فیلم‌ساز مهم فرهنگی کشورمان فیلمی ضد فرهنگ کشور می‌سازد آن هم مادامی که شوخی‌های و…

Continue reading

دست‌انداز | پنجره، مخفی نیست

Ali Rafiei Vardanjani 0

دست‌انداز فیلمِ کمال تبریزی یک سینمای مینیمال متوسل به خیال و توهم است که اندازه فهم تصویرش ازاندازه قصه‌گویی آن بیشتر شده. سینمایی که تبریزی از کمدی و طنز به جای می‌گذارد به مراتب از سینمایی که ژانر حکم کرده بیشتر مبالغه‌آمیز است. عینک روشن‌فکری هدی زین‌العابدین مشخصا یک شخصیت نویسنده نمی‌سازد اما جزئیات مندرج در فرم، ساختار سینمایی اثر، به اندازه‌ای نزدیک به خلق شخصیت شده که مخاطب، کاراکتر راوی را گاه با شخصیت اشتباه می‌گیرد. از سوی دیگر ما نمی‌توانیم و…

Continue reading

دشمن | من سکوت نمی‌کنم

Ali Rafiei Vardanjani 0

دشمن، فیلمِ میلاد عالمی از بطن یک درام اجتماعی برخاسته که نسبت درستی با بیننده مهاجرش برقرار می‌کند. اگر هرمونوتیک سینمایی آن را در نظر بگیریم آنچه برخاسته شده و آ‌نچه برخواسته‌ی کارگردان است هم‌سو هستند. با توجه به تئوری فوکو در این باره باید این نکته را متذکر شد که یک درام از دل اجتماعی بیرون می‌آید که هرلحظه ممکن است بی‌هویت شود. آنچه قصه را اهمیت می‌بخشد وقوع داستان غم‌انگیز خواهد بود که در ادامه آن مهاجرت و قانون گریزی را به همراه دارد. این اصلا مهم و…

Continue reading

می دسامبر | روشن‌فکرِ متحجر

Ali Rafiei Vardanjani 0

می دسامبر ساخته تاد هینز از نظر سینمایی فیلم درخشان و خوبی است و وقتی لایه‌های روانی آن را در بطن هر کاراکتر ارزیابی می‌کنیم شکل پیچیده‌ای از قصه و ماجرای گریسی و گذشته او پیدا خواهیم کرد، اما این اساس حقیقتا کمکی به شعور یا شرافتمندی داستان نمی‌کند. اولین ماجرایی که در داستان اهمیت پیدا خواهد کرد این است که گریسی از الیزابت می‌پرسد که چرا می‌خواهی نقش مرا بازی کنی؟ این گره اول باید رابطه‌ای با تیتراژ فیلم که از نقاط قوت آن محسوب خواهد شد و بسته‌ای که حاوی چیزِ نفرت انگیزی است پیدا کند، اما در نهایت آن‌چه ظاهر شده چنین فکتی را نمی‌دهد. سینمای تاد هینز به و…

Continue reading

قاتلان ماه گل | این یک چپق نیست

Ali Rafiei Vardanjani 0

قاتلان ماه گل فیلم مارتین اسکورسیزی مانند دیگر آثار این کارگردان بزرگ منبع خوبی برای فهم سینما و داستان در آن است. اگرچه با روند روایی داستان به عنوان اثری سینمایی موافق نیستم و کشش بیش از حد در آن را موجب ملال می‌دانم اما باید اعتراف کرد که این فیلم اعتراض دوباره اسکورسیزی بر سکوت خداوند است. فیلم‌برداری با نماهای اُوِر لانگ شات مخاطب جدی سینما را به یاد آثار زویاگینتسف روسی می‌اندازد. سینمایی که به شدت وابسته به روایت تصویر است به اندازه‌ای که شروع آن و…

Continue reading

زخم کاری:بازگشت | توهم زیبا

Ali Rafiei Vardanjani 0

زخم کاری محمدحسین مهدویان عمیقا متاثر از شناخت غلط شکسپیر است. سریالی که این‌روزها پس از پخش قسمت آخرش نشان داد فقط سَر کشتن کاراکترها با یک‌دیگر شوخی ندارد و به راحتی با دیالوگ: این قصه آدمِ خوب نداره، داستانش را پیش می‌برد. اصلا قصه‌ای که آدمِ خوب نداشته باشد، یا داستان را خوب تعریف نمی‌کند یا اصلا داستان تعریف کردن را بلد نیست. حرکت مینیمالیستی دوربین هنگام فیلم‌برداری کاراکترها در خودرو به یکی از بزرگترین ضعف‌های کارگردانی این سریال تبدیل شده است. صرف این‌نکته که و…

Continue reading