ملاقات خصوصی ساخته امید شمس یک سانتیمانتالیسم است و قبل از آنکه اهمیت سینمایی اثر مورد مداقه قرار گیرد بیننده را دچار اضمحلال منطقی خواهد کرد. مواجهه اول شمس با یک دیدار غیرمتعارفِ احساسی، عمیقا رویایی و ناداستانی است. قبل از آنکه مفاهیم و دستاوردهای سینمایی را در چارچوب ساختار سینمای ایران و…
Continue readingاز خود گذشتی فیلمی به کارگردانی جی. دی. دیلار یک درام نفس‌گیر با ظاهری سیاه است. فارق از ماهیت داستان که یک بیوگرافی است آن‌چه هنر سینما در این اثر را با شکوه کرده، میزان سمپاتی بازیگران با کاراکترهای موجود و البته توانایی کارگردان در بازی‌گرفتن از بازیگر است. دیلار پس از ساخت «شعبده باز» ثابت کرد که و…
Continue readingخانواده فیبلمن ساخته استیون اسپیلبرگ یک سینما پارادیزوی خانگی است و قبل از آنکه تبدیل به جغرافیایی دراماتیک شود نسبت تعاملی با نویسنده درام برقرار می‌کند. کوشنر و اسپیلبرگ که همکاری موفقی در «مونیخ» با یک‌دیگر داشتند، این‌بار درامی خلق کرده‌اند که و…
Continue reading«باردو» ساخته “آلخاندرو گونزالس ایناریتو” نه برای بازی با خاطراتِ یک شبهِ‌روشن‌فکر روزنامه‌نگار بلکه برای حفظ حریم زمان در تعریف سینما از خاطره و رویا؛ باید ستوده شود. فیلمی که به معنای عام کلمه بازی با خاطرات و وقایع‌پنداری‌غیرارادی آن را زبردستانه می‌شناسد و به صورت خاص به اهمیت رویا در زمان حال می‌پردازد. با اُپِنینگ فیلم متفاوت بودن آن از هرآن‌چه در سینما دیده‌اید مشخص می‌شود و…
Continue reading