امیرحسین چلمقانی | گفت و گو با بازیگر نوجوان اصفهانی
امیرحسین چلمقانی نامی است که در آینده بیشتر شنیده می شود. نمودار فعالیت های این بازیگر نوجوان در عرصه هنر سینما و نگاه او به بازیگری باعث شده است تا ما به سمت او برای گفت و گو برویم. گفت و گویی که بیشتر حال و هوای کودکی دارد اما به شدت این کودکی، کودکی یک بازیگر آینده دار در سینمای ایران است. چیزی که در این گفت و گو برای ما حائز اهمیت بود نگاه حرفه ای او به بازیگری که نشات گرفته از راهنمایی های پدر و خانواده اش است. شما را به مطالعه این گفت و گوی جذاب دعوت می کنیم.
نقطه قوت
از پدر این بازیگر نوجوان در مورد عملکرد و فعالیت های کاری اش پرسیدیم: امیرحسین متولد ۱۳۹۰ است که از ۳ سالگی فعالیت در بازیگری را آغاز کرد. در واقع با توجه به آن که شغل من مربوط به پشت صحنه سینما می شود از کودکی او را با خود سر صحنه فیلم ها بردم و دیدم که او به این حرفه علاقه خاصی نشان می دهد. او با بازی در سریال هایی مانند خاتون، مرتضی آتش زم زم، جن زیبا، بایرام فضلی و امسال هم راز قلعه را به کارگردانی کریم رناسیان که در جشنواره کودک بین آثار انبوهی انتخاب شد، خوش درخشید. در این سالی که گذشت امیرحسین پرکارترین بازیگر نوجوان اصفهان بوده است و البته از این به بعد نگاه جدی تر و حرفه ای تری به سینما و نوع برخوردش با سناریوها دارد. این نگاه حرفه ای را می توان در کار بعدی او که یک سریال ۲۶ قسمتی کودک و نوجوان است و قرار است از سال آینده از شبکه دوم سیما پخش شود دید. کارگردانانی که با او کارمی کنند همگی به استعداد منحصر به فرد او اشاره دارند که می تواند دلگرمی و نقطه قوتی در عملکرد سینمایی و آینده او باشد.
روان منعطف یک نوجوان
او درباره آخرین اثر امیرحسین گفت: «ساعت تلخ شنی» ساخته کرد سیچانی آخرین پروژه او بوده است که در آن با رامین راستاد همبازی شده. یکی از عناصری که باعث می شود او در هر نقشی خوش بدرخشد به گفته کارگردانان و عوامل پشت صحنه چهره فتوژنیک و روان منعطف او است. در واقع روان انسان در این سنین مناسبترین شرایط را برای پذیرش شخصیت و کاراکتر دارد و مسئله ای که باعث می شود هرچه بیشتر به استعداد او در زمینه بازیگری پی ببریم میزان کشش وی نسبت به ایفای در هر نقش است. در کنار آن تحصیل هم به این تعادل روانی کمک می کند. ضمن آنکه فعالیت در حوزه بازیگری می تواند زمینه خوانش وی برای تحصیل و انتخاب رشته مورد علاقه اش را فراهم کند باید این نکته را گفت که اگر جنبه حرفه ای بازیگری را کنار بگذاریم این هنر می تواند فرصتی باشد برای رهایی از کودکی های منفی و موقعیت های ناهنجاری که در هنگام تحصیل برای او پیش می آید. روان او به همراه کاراکتر ها رشد می کند و این در حالی است که از نظر تئوری و تحصیل نیز روز به روز به درک شخصیتی بیشتری می رسد پس نمی توان از این بابت نگران لطمه به ادامه تحصیل او بود.
رویای اسکار
در صحبت با پدر او به نکته جالبی برخوردیم که بیشتر ما را سر شوق می آورد تا درباره این بازیگر نوجوان بدانیم: هدف او این است که به صورت جدی یک بازیگر سینما شود و شاید این تنها یک آرزوی کودکانه مانند آن باشد که هرگاه از بچه ای می پرسی در آینده می خواهی چکاره شوی او در پاسخ می گوید خلبان، امیرحسین رویای آن را دارد که روزی بر سکوی اسکار رود و البته فکر می کنم این رویای همه کسانی است که در این حرفه فعالیت می کنند اما رویاهایی که در کودکی شکل می گیرند بیشتر قابلیت تحقق دارند چرا که انسان ها در بزرگسالی رویاهاشان را آنالیز می کنند اما یک کودک برای رویایش می جنگد. ما هم در این جنگ در کنارش هستیم و فکر می کنم بزرگترین کاری که والدین در حق فرزند خود باید بکنتد آن است که در کنار رویای فرزندش بجنگد و برای تحقق آن تلاش کند. امیرحسین چلمقانی در سال آینده نیز چند پیشنهاد کار دارد که باید دید کدام نقش او را بیشتر برای ایفا سر شوق می آورد. در طی این سالها با بازیگران بزرگی چون: محمد فیلی، مونا فرجاد، امیرحسین صدیق و… همبازی بوده و درس های بزرگی از آنان آموخته که بی شک می تواند تجربه بزرگی برای تحقق رویای بزرگش باشد.