گوش کن | از نابلدی تا روشنفکر بازی
گوشکن، نمایشی که به ظاهر کارگردان آن لیلا پرویزی است اما در واقعیت جمعی از دانشجویان امتحان خود را پس میدهند را نمیتوان یک تئاتر نامید. نمایشی که تلاش دارد عنصر زن و زنانگی را به ساحت دیگری تلفظ کند و مدام دست به دامان سگکُشی بیضایی و تک گوییهای نابخشودنی میشود. مسئله درست همینجا است که قصه اصلا آنگونه که بازیگرِ نمایش، پرنیان طباطبایی، نشان میدهد نیست. اگر در نمایش «دستمال من زیرکدوم درخت آلبالو گُم شده؟» با قصه مشکل داشتیم در این نمایش با بهم ریختگی اجرا و مدام تعویض شدن و…
Continue reading