رستگاری مرده قرمز از محصولات شرکت «Rockstar» یک انقلاب در داستان سازی سوم شخص مخاطب است . این شرکت که پیشتر با سری بازی های «GTA» معروف شده است . در یک حرکت هوشمندانه درگیری و مبارزه خیر و شر را از خیابان ها و هیجانات لس آنجلس و کالیفرنیا به تگزاس و غرب آمریکا برده است .
Continue readingسال دوم دانشکده من بدترین فیلم رسول صدر عاملی است . کارگردانی که هنوز در دخترانگی های «من ترانه ۱۵ سال دارم» گیر کرده و به دنبال کشف آزادی در میان حسرت ها و کمبودهای زن در جامعه ایرانی است .
Continue readingبتمن از آن دسته کمیک هایی است که قابلیت سینمایی زیادی دارد . نه به خاطر فشردگی حالات ابر قهرمانی بلکه وابسته به شرایطی است که مولف از آن به مخاطب ارائه می دهد . اصولا این شرایط یکسان هستند اما زاویه دید متفاوت و تفکر تزریقی در آن ها یک دیگر را متمایز می کنند .
Continue readingمسخره باز نگاه جاه طلبانه یک عشق سینمایی است که انباشت تجربی خود را فدای فرم کرده است . جلوه های ویژه در این اثر کاربرد دراماتیک پیدا نمی کنند و فقط چشم پر کن خوبی هستند . کمدی مسخره باز متفاوت و دوست داشتنی است ، چرا که از تلفیق نوستالژی های تاریخی – سینمایی به وجود می آید اما همچنان متقلب و بدون مسئله باقی مانده .
Continue readingجوکر ساخته تاد فیلیپس امروزی ترین برداشت از بغضی است که پشت نقاب لبخند پنهان شده است . البته به شخصه موفق به تماشای این فیلم نشده ام و روایتی است که از مطالعه نظر دیگر منتقدان ارائه کردم .
Continue readingشاه کش به کارگردانی وحید امیرخانی ، که آثاری چون : در مدت معلوم و مستند لبیک را در کارنامه خود دارد ، یک عقب گرد همه جانبه است . هیجان در این اثر عنصری منفعل بوده و کارکرد دراماتیک خود را به مرور از دست می دهد .
Continue readingیامای پادشاه می میرد و اژدهاک با دستانی قرمز و دلی سپید برتخت می نشیند آیا او همان خود است یا دیگری است که به دنبال خود می گردد ؟ اژدهاک اثر متفاوت رهام بحیرایی است که در این چند سال دیده ام . یک نمایش خلاق و فکر شده ، و خوشحالم که این بار متن بیضایی را برای اجرا انتخاب کرده است .
Continue reading۱۹۱۷ عنوان فیلم تازه سم مندز است . کارگردانی که جاده انقلابی اش درام تازه ای از هم بازی شدن دی کاپریو و ونسلت شناخته می شود .
Continue readingدرخشش تنها یک اثر سینمایی از استنلی کوبریک نیست بلکه همه دارایی سینما از هیجان ، فلسفه و تحول آدمی به مرور زمان است .
Continue readingهیدئو کوجیما برای گیمرحرفه ای به اندازه اسکورسیزی و آل پاچینو در دنیای سینما محبوب است . او را یکی از تاثیرگذارترین بازی سازان قرن می دانند .
Continue readingپیلوت ابراهیم ابراهیمیان قصه ندارد . شخصیت نمی سازد و تعلیق های به وجود آورده را بدون پیگیری رها می کند . یک ژست روشنفکرانه نسبت به اجتماعی است که مولف از آن بی اطلاع است .
Continue readingهزار و یک شب همان قصه های مادرانه ای است که لذت شنیدنشان را نسل های دهه ۶۰ به بعد کم کم از دست داده اند . شهرزاد قصه گو کسی چون مادرم نیست .
Continue reading