خورشید ساخته مجید مجیدی در کوشش کشف معماهای اخلاقی قشر ضعیف جامعه و تضادهای اجتماعی است . این فیلم که در راستای فیلم هایی همچون «بچه های آسمان» و «آواز گنجشک ها» است سعی می کند از کمترین ها ، بیشترین تاثیر را بر بیننده بگذارد .

ت به کارگردانی فردیناندو چیتو فیلومارینو یک فیلم ضد سیاسی است که در تله سیاست گیر می کند . مولف در این فیلم ظاهرا تریلر بر اساس یک اتفاق تصمیم به طرح داستان و نه مسئله می کند که این به خودی خود جذاب است اما در ادامه این داستان که تبدیل به مسئله شخصیت یا جهان فیلم نمی شود

شمشیرزن دوره گرد به کارگردانی اتومو کیشی از مجموعه فیلم های دیدنی با قصه پردازی متعارف در ادبیات شرق است . نسخه نهایی این فیلم که به انتقام از  باتوسای ، قهرمان قصه ، می پردازد در این یادداشت مورد بررسی قرار می گیرد

جوخه انتحار ساخته جیمز گان از دی سی کمیکس های خوب امسال است که خوب بودنش منوط به شخصیت پردازی یا داستان گویی در سینما نیست بلکه ارتباطی است که این روزها سینما با گیم برقرار کرده . برای شناخت هرچه بهتر این ارتباط کتاب «از گیم تا سینما» نوشته جاسمین کالی و ترجمه شیوا مقانلو را پیشنهاد می کنم . تاثیری که جذابیت های گیم در ساخت حوادث و چگونگی روبه رویی با آن بر سینمای این روزهای مارول ، دی سی و حتی دیزنی گذاشته است از نکات مهمی است که باید آن را در نظر گرفت .

شناخت چارچوب های نقد هنری و ادبی و استفاده صحیح از این ابزارها در جهت فهم صحیح تر اثر، در مخاطب آگاه  بی شک ارزشی همسنگ با خلق اثر دارد. اهمیت این مساله با توجه ویژه به آموزه های آیین نقد هرمنوتیک مدرن و نقش فعالی که این رویکرد برای مخاطب در نظر می‌گیرد بیشتر دانسته می‌شود.