سووشون / سیاوشون دانشور فرهنگ فولکلر جنگیدن
سووشون داستانی از سیمین دانشور همسر جلال آل احمد است که اتفاق کنار هم زیستن این دو انسان ادبیات پارسی را بازسازی کرده است .
سیمین دانشور در این داستان قبل از اینکه یک ادبیات را ارائه کند فرهنگ ایرانی را به خوبی به مخاطب معرفی کرده است . در واقع نگاه زنانه دانشور در این داستان فارق از حمایت زنانه و مردانه نسبت به شخصیت های پرداخته شده است . ارتباط مادر و دختر – مادر و پسر و زن و شوهر در این داستان به طور منبسط نسبت به جغرافیای تعریف شده منتقد عصر خود و در عین حال حامی فرهنگ اصیل ایرانی است .
سووشون را مهمترین اثر نویسنده زن ایرانی می دانم چرا که شکل ارائه آن نه تنها جبهه گیری های کورکورانه را ندارد بلکه پرده از نیازهای روحی و روانی جنس دوم برداشته که وجهه داستانی و فولکر به آن تزریق شده است .
دوم
متن سووشون جدای از آن که یک گفتار زنانه عام محسوب می شود ، شکل بی غل و غشی نسبت به چنین المانی در اجتماع جدا مانده از شهر و تکنولوژی دارد . عرق و علاقه ای که در این کتاب نسبت به اسب به وجود آمده است نه تنها نجابت زن ایرانی را به تصویر کشیده است بلکه همه آنچه یک مرد برای رسیدن به آرزوی بزرگ خود ، زیستن با شهرزاد قصه گویی که نجابت را تا انتها حفظ خواهد کرد بر آورده می کند .
البته که نجابت تعریف و تمجید خاص خود را دارد اما هعه هدف نویسنده از گنجایش چنین عنصری در فرم و محتوای این کتاب آشتی با مضامین مهم فرهنگ ایرانی و ضدودن آن از ازدیاد گفتمان مغرضانه است .
سووشون به همه دوست داران ادبیات ایران و فرهنگ پارسی پیشنهاد می شود چرا که جایگاه مهمی در این حوزه کسب کرده است .