بچه رئیس : تجارت خانوادگی / انقلاب بچه ای / نقد انیمیشن
بچه رئیس : تجارت خانوادگی ساخته تام مک گراث علاوه بر وفاداری نسبت به داستان قسمت اول حرف های جدید و جدی در حوزه انیمیشن و شکل ارتباط گیری با کودکان دارد . داستان یک ابرقهرمانی کودکانه است . آنتاگونیست داستان کودکی است که سرپرستی مدرسه را برعهده دارد و با آموزش هایی که به دیگر کودکان مانند برنامه نویسی برای گوشی های همراه می دهد می خواهد بر دنیا مسلط شود . آنچه این میان برای بیننده اهمیت پیدا می کند بنیاد خانواده است که در حال فروپاشی است . پروتاگونیست داستان بر خلاف سری قبل یک دختر بچه است و هدایت نقشه نجات را برعهده دارد . انیمیشن هم به کودکان و هم به بزرگسالان یاد می دهد چگونه کار گروهی می تواند به نفع همه باشد .
غافلگیری
ارتباطی که میان پدر خانواده و برادرش (تد) برقرار می شود فقط یک ارتباطی نَسَبی نیست بلکه ارتباطی است که به واسطه ای توانایی های خارق العاده و کشمکشی که داستان و فراز و فرود های آن ایجاد می کند در دنیای واقعی مابه ازای بیرونی پیدا خواهد کرد . در سکانس آخر این انیمیشن می بینیم که پدرخانواده در حالی که از آمدن برادرش برای جشن کریسمس ناامید شده است در حال خواندن نامه او است ، در حالی که این حدس برای بیننده زده می شود که او خواهد آمد و این می تواند یک بازی کودکانه باشد اما شکل غافلگیری ای که در این سکانس اتفاق می افتد به حدی جذاب است که می تواند برای همیشه مانند یک نقطه عطف در ذهن بیننده باقی بماند .
بزرگسال کوچک
باید به این نکته اشاره کنم که انیمیشن از نظر قابلیت نفوذ در اذهان به مراتب بالاتر از سینما عمل می کند و دلیل آن هم این است که در این محصول هنری تماما المان ها ، کاراکتر ها ، فضاها و … حاصل ذهن است . در واقع میان بیننده انیمیشن با سازنده آن علاوه بر یک ارتباط روایی یک ارتباط ناخودآگاه ذهنی برقرار می شود که این امر در سینما نیاز به کمک جلوه های ویژه و بافت موسیقی خاصی دارد . از نظر روانشانسی کاراکتر پدر خانواده نمونه یک انسان ساده و وفادار است که هنگامی که در دوران کودکی قرار می گیرد و وارد مدرسه دختر خود می شود نیز این مهم را می توان دید . نکته منفک کننده «بچه رئیس : تجارت خانوادگی» از سری قبل ریتم سینمایی و تمپو موسیقیایی آن است . محال ممکن است برای دلخوشی فرزندتان پای تماشای این انیمیشن بنشینید و بیشتر از او لذت نبرید چرا که باور دارم چنین انیمیشن هایی مخاطب هدفشان بزرگسال است .
روز بی (B)
از نظر کمدی ، فانتری و طنز بار معنایی تولید شده انیمیشن بردوش کشمکش داستانی است که روایت می شود و همچنین زیبایی شناسی کودک که از سوی عوامل این فیلم به خوبی در نظر گرفته شده است . داستان انیمیشن مانند همه داستان های قهرمانی و ابر قهرمانی هالیوودی بر سر نجات و تصاحب دنیا است . نام این تصاحب در یک روز بخصوص برای تداعی بهتر B در نظر گرفته شده است . این داستان علاوه بر این که به خودی خود جذاب است هنگامی که ماجرای خانه و خانواده به عنوان خرده پیرنگ در آن قرار گیرد جذاب تر و مهم تر جلوه می کند . این که برادرانی که بر سر مسئله ای کودکانه با یک دیگر مشکل داشتند اکنون برای ناجی بودن دست دوستی به یک دیگر داده اند و بانی این ارتباط فرزند یکی از آن ها است که هدایت گروه را نیز بر عهده دارد ، شکلی انسانی و اخلاقی است که تنها می توان با نمود مضمون در انیمیشن دید . «بچه رئیس : تجارت خانوادگی» علاوه بر آن که کودک را سرگرم می کند ، او را نسبت به رخ دادهای اطراف خود آگاه خواهد کرد این مهم ترین کاری است که باید از هنر انتظار داشت . انیمیشن و سینما همانگونه که دو عضو جدا نشدنی از یک دیگر هستند از نظر معنایی و کاربرد رسانه ای با یک دیگر متفاوتند . رسالت انمیشن پرورش خیال و آموزش از طریق آن است که نمونه آن را به خوبی در «بچه رئیس : تجارت خانوادگی» می بینیم ، و رسالت سینما دست یابی به پرسش های انسان از طبیعت و زندگی است . به طور کلی تماشای انیمیشن می تواند حال روانی مخاطب را به جهت مثبتی دگرگون کند و مشخصا این انیمیشن از قابلیت بالایی در این زمینه برخوردار است .
نویسنده : علی رفیعی وردنجانی